ឥណ្ឌូនេស៊ី ជាប្រទេសមួយដែលមានប្រជាជនច្រើនជាប់ចំណាត់ថ្នាក់លេខប្រាំលើពីភពលោកហ្នឹងគេដែរ ដែលប្រជាជនបច្ចុបន្នជាង ២៥០លាននាក់ ហើយ មានពលរដ្ឋនារីច្រើនជាងបុរស។ បើនិយាយពីផ្ទៃដី ក៏ធំណាស់ដែរ បើធៀបនៅអាស៊ីអាគ្នេយ៍ ឥណ្ឌូនេស៊ី ចង់មួយចំហៀងទ្វីបតែឯង។ និយាយពីធនធានធម្មជាតិ ស្អីក៏មាន តែនៅមិនមិនទាន់ជឿនលឿនប៉ុន្មាននៅឡើយខាងកែច្នៃ តែកុំធៀបហ្នឹងប្រទេសខ្មែរយើង គេដើរមុនយើងហើយ។ ប៉ុន្តែ អ្វីដែលគួរឲ្យអាណិតដល់ឥណ្ឌូនេស៊ី គឺថា ប្រទេសនេះសំបូរដោយគ្រោះធម្មជាតិ ដូចជា ខ្យល់ព្យុះ ទឹកជំនន់ រលកយក្យស្យួណាមី ផ្ទុះភ្នំភ្លើង ។ល។ ប្រទេសខ្មែរយើងថ្មីៗនេះ លឺថាមានទឹកជំនន់ហ្នឹងគេដែរ តែប្រហែលជាមិនធ្ងន់ធ្ងរទេមើលទៅ។
បើនិយាយពីតំបន់ទេសចរណ៍ ប្រទេសឥណ្ឌូនេស៊ី ក៏ចាត់ទុកជាប្រទេសមួយដែលមានទេសភាពសំបូរបែបផងដែរ មានទាំងរមណីដ្ឋានធម្មជាតិ ក៏ដូចជាប្រាង្គប្រសាទមួយចំនួនដែរ។ ហើយតំបន់មួយដែលទេសចរបរទេសចូលចិត្តទៅកំសាន្ដបំផុតគឺ ឆ្នេរសមុទ្របាលី (Bali) ។ ឆ្នេរសមុទ្របាលី បើគិតទៅដូចជាតំបន់កំពង់សោមនៅខ្មែរ តែបាលី មានភាពរស់រវើក និង មានស្រស់បំព្រងជាងនៅខ្មែរយើង ដោយសារតែរដ្ឋាភិបាលក៏ដូចពលរដ្ឋក្នុងតំបន់គេចេះយកចិត្តទុកដាក់ និង កែឆ្នៃបន្ថែមបន្ថយឲ្យកាន់តែល្អប្រសើរ។ និយាពីប្រាសាទវិញ ឥណ្ឌូនេស៊ីមានប្រសាទមួយដែលអាយុកាលប្រហាក់ប្រហែលនឹងអង្គរវត្តយើងដែរ ហើយ មានប្រវត្តិប្រហាក់ប្រហែលហ្នឹងអង្គរវត្តដែរ តែបើប្រៀបទៅអង្គរវត្ត ចាញ់អង្គរវត្តឆ្ងាយណាស់។ ប្រសាទនោះឈ្មោះថា បូរូបួដួរ (Borobudur) ដែលមានទីតាំងនៅលើកោះចាវ៉ា(Java) ក្នុងទីក្រុង យ៉ុកយ៉ាកាតា (Yogyakarta) ហើយទីក្រុងនេះ ទើបតែមានភ្នំភ្លើងផ្ទុះប៉ុន្មានថ្ងៃហ្នឹងដែរ តែភ្នំភ្លើងហ្នឹងនៅឆ្ងាយពីប្រាសាទបូរូបួដួរ (អាណិតដល់និស្សិតខ្មែរដែលកំពុងសិក្សានៅយ៉ុកយ៉ាកាតា រត់ចេញពីផ្ទះទាំងយប់មិនបានដេកពួន ដើម្បីទៅរកកន្លែងដែលមានសុវត្ថភាព ព្រោះខ្លាចមានគ្រោះថ្នាក់ពីបន្ទុះភ្នំភ្លើង តែសំណាងល្អទាំងអស់គ្នាមិនមានគ្រោះថ្នាក់អីទេ ហើយខ្ញុំសំណាងជាងគេ ព្រោះសិក្សានៅទីក្រុងមួយផ្សេងជាមួយមិត្តភក្ដិមួយចំនួនទៀត ដែលទីក្រុងនេះមិនសូវមានគ្រោះធម្មជាតិទេ ហើយក៏គ្មានភ្នំភ្លើងដែរ តែសំបូរភ្លៀង ដែលគេនិយមហៅថាទីក្រុងភ្លៀង ដែលឈ្មោះពិត ទីក្រុង បូកគោ ស្រដៀងនឹងខ្មែរដែរ)។
ផ្អាកប៉ុណ្នឹងសិនហើយ ខាងទេសចរណ៍ អត់សូវចេះរៀបរាប់ទេ ចាំមើលរូបភាពតែម្ដង ប្រហែលជាល្អ។ ឥឡូវនិយាយពីសេដ្ឋកិច្ច និង នយោបាយតិចចុះ។ និយាយពីបញ្ហាសេដ្ឋកិច្ច ឥណ្ឌូនេស៊ីមានការរីកចំរើនគួរឲ្យកត់សំគាល់។ ប៉ុន្មានឆ្នាំចុងក្រោយនេះ សេដ្ឋកិច្ចឥណ្ឌូនេស៊ី មានការកើនជិតដល់ ១០ភាគរយ ក្នុងមួយឆ្នាំ ដោយសារតែវិនិយោគទុនបរទេសធំៗជាច្រើនបានចូលមកបណ្ដាក់ទុន ហើយ ជាពិសេសទៅទៀត គឺ សហគ្រិនវ័យក្មេងក្នុងស្រុកជាច្រើនបានចាប់ផ្ដើមអាជីវកម្មផ្ទាល់ខ្លួន ដែលជាហេតុអាចកាត់បន្ថយបានខ្លះនូវភាពគ្មានការងារធ្វើ (ប៉ុន្តែ ចំនួនអ្នកគ្មានការធ្វើ ក៏មានកំរិតខ្ពស់ណាស់ដែរ អាចខ្ពស់ជាងខ្មែរក៏ថាបាន)។ ទោះជាយ៉ាងក៏ដោយ និយាយរួម គឺគេមានសេដ្ឋប្រសើរជាងខ្មែរយើង ដោយសារតែគេមានលក្ខ័ណ្ឌការងារល្អ នយោបាយទាក់ទាញការវិនិយោគទុនបរទេសមានកំរិតខ្អស់ និង ការភ្ញាក់រលឹក ចាប់ផ្ដើមអាជីវកម្មដោយខ្លួនឯងជាកត្តាមួយចំបងសំរាប់ជួយអភិវឌ្ឍន៍សេដ្ឋកិច្ចជាតិ ក៏ដូចជាចូលរួមកាត់បន្ថយភាពក្រីក្រ។ ឥឡូវចូលរឿងនយោបាយតិច បើនិយាយពីនយោបាយ ឥណ្ឌូនេស៊ីប្រកាន់យករបបសេរីពហុបក្សដែរ តែអ្វីដែលគួរឲ្យសរសើរគឺថា រាស្រ្តមានសិទ្ធិពេញលេញ ហ៊ានបញ្ចេញមតិតវ៉ារកខុសត្រូវ និង អាចទំលាក់អ្នកដឹកនាំបាន បើសិនជាអ្នកដឹកនាំនោះពិតជារំលោភបំពានច្បាប់ រឺ មិនមានលក្ខណៈគ្រប់គ្រាន់ធ្វើជាអ្នកដឹកនាំល្អទេនោះ។ ម្យ៉ាងវិញទៀត អ្នកដឹកនាំប្រទេស (ប្រធានាធិបតី) មានកាលកំនត់ក្នុងការគ្រប់គ្រង គឺអាចឈរឈ្មោះបានតែ២អាណត្តិប៉ុណ្ណោះ ព្រោះគេយល់ថា នឹងមានអ្នកដឹកនាំថ្មីបន្តទៀត ដែលមានគមនិតថ្មីៗល្អប្រសើរ ដើម្បីមកចូលរួមកែលំអរ និង អភិវឌ្ឍន៍ជាតិរបស់គេ ហើយ អ្នកដឹកនាំចាស់ក៏មិនចង់ឲ្យជាតិគេដើរថយក្រោយដែរ ដោយគេទុកឳកាសឲ្យអ្នកជំនាន់ក្រោយ ដើម្បីបន្តដំនែង និង កែលំអរនូវចំនុចខ្វះខាតមួយចំនួនរបស់គេ។ ហើយបើនិយាយពីរឿងស្នេហាជាតិ ប្រជាជនឥណ្ឌូនេស៊ី គឺ ស្រស់ស្រួលគ្នាខ្លាំងណាស់ មិនថាក្មេងចាស់ ប្រុស ស្រី សិស្ស និស្សិតទេ បើអ្នកជិតខាង ឬ បរទេសមកគាបសង្កត់ រឺ ប៉ះពាល់ដល់ដឹកដីគេទេ ច្បាស់ជាពួកគេនាំគ្នាក្បួនដង្ហែរ រឺ ធ្វើបាតកម្ម ដើម្បីតបត ហើយរដ្ឋាភិបាលប្រញាប់ដោះស្រាយបញ្ហាដែលកើតមានឡើងជាបន្ទាន់។ ហើយ រដ្ឋាភិបាលអាចមានបញ្ហាជាមួយប្រជាពលរដ្ឋ បើសិនក្នុងករណីមិនអាចរួមដៃធ្វើការដោះស្រាយបាននោះ។ សុះបញ្ចប់ត្រឹមហ្នឹងហើយ មិនបានសរសេររៀបរាប់វែងឆ្ងាយទៀតទេ ហើយ គ្រាន់តែទុកជាឯកសារយល់ដឹងពីខាងក្រៅ ហើយ ក្រលេកមកមើលជាតិយើងវិញ ដើរដល់កំរិតណាហើយ? បើយើងមិនក្រឡេកទៅមើលដៃកូដែលរត់ប្រណាំងជាមួយយើងទេ នោះយើងគិតថា យើងកំពុងតែរត់ទៅមុនគេហើយ តែផ្ទុយទៅវិញយើងនៅក្រោយគេសោះ។ ចឹងទេ “បើចង់មានភាពល្អប្រសើរ យើងគួរប្រៀបផ្ទឹមខ្លួនយើងទៅនឹងអ្នកដែលល្អជាងយើង ទើបយើងអាចមានគំនិតចង់កែប្រែខ្លួនឯងឲ្យប្រសើរដូចគេ”។
ទីក្រុងចាហ្កាតា (Jakarta)
ប្រាសាទ បូរូបូដួរ (Borobudur)
នៅមានទំបន់ទេសចរណ៍ និង រឿងរ៉ាវមួយចំនួនទៀត ដែលមិនបានយកមកសរសេររៀបរាប់នៅពេលនេះ។
ចែករំលែកគ្នាដឹង 
រៀនIT សោះចេះសរសេរអត្ថបទអីហ្នឹងដែរហ្ន!ហេហេ
ចូលចិត្តចូលចិត្ត
ហេ ហេ រៀនសរសេរលេងៗហ្នឹង!!!! គ្រាន់តែចង់ស្វែងយល់ពីគេខ្លះៗ កុំឲ្យឈឺក្បាលតែនឹង IT រហូត!!!! 😛
ចូលចិត្តចូលចិត្ត
ទេសភាពស្អាតៗមែន
ចូលចិត្តចូលចិត្ត
ផ្កាយ ពេលមានឳកាសល្អ ចាំដើរលេងពីរនាក់ខ្ញុំ។ 😛
ចូលចិត្តចូលចិត្ត
អីយ៉ាស និយាយមែនឬលេង? ចេញតែថ្លៃសំបុត្រឲ្យមក មិនខ្វះទេឳកាស 😛
ចូលចិត្តចូលចិត្ត
មានអី សំបុត្រ ចាំខ្ញុំសរសេរឲ្យក៏បាន មិនបាច់ចាំចេញថ្លៃអី!!!!!
ចូលចិត្តចូលចិត្ត
សរសេរហើយជិះខ្យល់មែន? នេះបោកឲ្យគេអហើយណា៎
ចូលចិត្តចូលចិត្ត
មិនបានបោកណ៎ា គេនិយាយស្មោះអស់ពីចិត្តហើយហ្នឹង!
មិនបាច់ភ័យទេ គង់មានឳកាសដដែលហ្នឹង ……
ចូលចិត្តចូលចិត្ត
គង់មាន តែមិនដឹងថ្ងៃណា ត្រូវអត់?
ចូលចិត្តចូលចិត្ត
ហ្នឹងហើយ តែយើងម៉េចដឹង អាចឆាប់ៗមិនដឹង
ចូលចិត្តចូលចិត្ត
បើបានឆាប់មែន មិនដឹងជាសប្បាយចិត្តយ៉ាងណាទេផ្កាយ តែប្រហែលជាមិនអាច
ចូលចិត្តចូលចិត្ត
គ្មានអ្វីដែលថាមិនអាចទេ បើចង់មែន ព្យាយាមគង់តែបានដែលហ្នឹង
ចូលចិត្តចូលចិត្ត
គ្មានអីដែលមិនអាចទេ គ្រាន់តែយូរនិងឆាប់ យ៉ាងច្រើនចាស់ៗរៀងខ្លួន មែនហេ?
ចូលចិត្តចូលចិត្ត
មិនមែនចឹងទេ កុំអាលគិតដល់ចាស់ពេក
ចូលចិត្តចូលចិត្ត
អូខេ មិនគិតដល់ចាស់ហេ យ៉ាងឆាប់១០ឆ្នាំទៀតតែប៉ុណ្ណឹង
ចូលចិត្តចូលចិត្ត
គិតថាចឹងក៏ថាទៅចឹង :()
ចូលចិត្តចូលចិត្ត
មិនចង់គិតដែរ តែវាជាការពិត
ចូលចិត្តចូលចិត្ត
អូរខេ ខ្ញុំយល់ស្រប មិនហ៊ានប្រឆាំងទេចឹង។
ចូលចិត្តចូលចិត្ត
បានអីប្រឆាំងទៀត បើជាការពិតហើយណឹង 😮
ចូលចិត្តចូលចិត្ត
ហ្នឹងហើយ គិតថាការពិតចឹងចុះ ខ្លាចប្រឆាំងទៀត ផ្កាយលួចទៅយំ ហេ ហេ 🙂
ចូលចិត្តចូលចិត្ត
មិនចេះយំផ្តេសផ្តាសទេណា៎ ទោះយំក៏មិនឲ្យដឹងដែរ គេថា ស៊ូយំ តែមិនអង្វរ អាគិគិៗៗៗ
ចូលចិត្តចូលចិត្ត
ល្អហើយចឹង ខ្ញុំក៏មិនចង់ឃើញផ្កាយយំដែរ បើឃើញមានតែសំឡុតថែម។ 🙂
ចូលចិត្តចូលចិត្ត